تدوین استراتژیهایی برای اعمال یک سیستم مدیریت تولید تلفیقی در یک کارخانه تولیدی

تا اوایل دهه 1980، شیوه تولید انبوه به مدت 100 سال دست نخورده باقی مانده بود. در تولید انبوه، مدیران و کارکنان اداری فکر می کردند تا کارگران بتوانند عمل کنند. اما امروزه، تولید به عنوان یک سلاح رقابتی نگریسته می شود و در محیط رقابتی، تمامی عوامل تولیدی باید به صورت یکپارچه درصدد رسیدن به اهداف و آرمانهای سازمانی عمل کنند. کارگران باید علاوه بر دستها، از مغزهای خود نیز استفاده کنند، باید از یک سو یه مسئولیت داده شود و از سوی دیگر، در قبال پذیرش مسئولیت به نوعی از آنها تعهد گرفته شود. امروزه مفهوم مدیریت سیستمهای تولید، جای برنامه ریزی و کنترل تولید را گرفته است . شایان ذکر است که یک سیستم برنامه ریزی و کنترل تولید حاوی عناصر اصلی پیش بینی، برنامه ریزی سفارشات و در نهایت کنترل مواد، ظرفیت و تولید است . در صورتی که در یک سیستم مدیریت تولید علاوه بر موارد فوق، بهبود کیفیت ، افزایش گردش نقدینگی، افزایش بهره وری، کاهش زمانهای تحویل، نگهداری و تعمیرات بهره ور، یکپارچه سازی سیستمهای اطلاعاتی، زنجیره های تامین، برانگیختن مشارکت کارکنان، آموزش کارگردان چندکاره و خلاصه مدیریت استراتژیک عوامل تولیدی نیز مطرح است . در این پایان نامه سپس از بررسی سیستمهای مدیریت تولید موجود، اقدام به تلفیق تکنیکهای هر یک از آنها بنا به شرایط بکارگیری و نقاط قوت هر یک و ارائه یک سیستم جدید با نقاط قوت خاص خود شده است . شایان ذکر است که برای این پژوهش مطالعات جامعی صورت گرفته است و تکنیکهای سیستم پیشنهادی به صورت تدریجی در کنار هم قرار گرفته اند. جهت اعتبارسنجی نیز استراتژی هایی برای اجرای هر یک از تکنیکهای مدل مذکور ارائه شده ، در شرکت کارخانجات تولیدی داروپخش - به عنوان مطالعه موردی - اعتبارسنجی شده اند. خلاصه آنکه آینده را نمی توان پیش بینی کرد ولی میتوان آن را ساخت پس بهتر است برای آن استراتژی هایی داشته باشیم.